Beşiktaş bugün Lugano ile berabere kalarak bana çeşit çeşit duygular yaşatırken yönetime de saha içi eksiklerini gösterdi. Kendimi öylesine kaptırmışım ki kupadan elenirmişçesine üzüldüm beraberliğe. Böyle bir skor, hiç beklemediğim bir maçta, beklemediğim anlarda doğdu. Beşiktaş gerek hücumda gerek orta oyununda kalitesini konuşturdu; özellikle Al Musrati bugün harikaydı. Gedson ha keza öyle, uzun süre sonra skorer günündeydi. Bana kalırsa Gedson’un performansı Gio hocamın başarısıdır. Orta saha bu şekilde bugün iyiydi gayet. Hoca Ndour’u ilk 60 dakika izlemek istemiş olacak ki bugün 11’deydi. Kafasında bir şeyler oturmuştur diye düşünüyorum. Hücuma değinecek olursak, Rafa’nın mükemmel asisti der geçerim. Her yazımda, kanalıma attığım her videomda değinmeme gerek yok; Rafa, Ciro bunlar çok elit oyuncular ve bize daha çok böyle şeyler izletecekler. Rashica bugün Masuaku ile sahanın en kötüsüydü. Hatta Masuaku’dan da kötüydü. Antalya maçında böyle oynayacaksa kanat almayalım dediğim Rashica bugün yoktu. Bu adamın da bu özelliği beni çıldırtıyor. Bir günü bir gününe tutmuyor. Paulista’nın kendi kalesine attığı gol tam bir talihsizlik. Bu kadar elimizde olan bir maçı ancak böyle bir senaryoyla verebilirdik. Beşiktaş beraberliği de tatmış oldu. Kimi galibiyet serisi erken gitti der, kimi rehavet bitti der. Öyle ya da böyle bu işin İstanbul’u var; biz taraftarız, elimizden geldiğince destekleyeceğiz. Şampiyonluk hayallerimize çok uzak değiliz. Bir sol bek, bir sağ kanat, hatta bir sağ bek de pastanın üstündeki çilek olur. Beşiktaş bu sene çok güzel oldu. Moral bozmak yok, yola devam. İstanbul’da daha güçlü ve galip bir takım görmek dileğiyle.
